![]() |
Sinatra & Jobim στο στούντιο (1967) |
![]() |
Sinatra & Jobim στο στούντιο (1967) |
![]() |
Sinatra & Jobim στο στούντιο (1967) |
Προκύπτει το ακόλουθο track list (παρατίθενται οι τίτλοι των τραγουδιών στα Πορτογαλικά. Τα ονόματα στα τραγούδια του Jobim, αφορούν τους μεταφραστές των στίχων):
1. The Girl from Ipanema (Garota de Ipanema) – (Jobim, Gimbel, de Moraes)
2. Dindi – (Jobim, Ray Gilbert, de Oliveria)
3. Change Partners – (Irving Berlin) (από το “Great American Songbook”)
4. Quiet Night of Quiet Stars (Corcovado) – (Jobim, Lees)
5. Meditation (Meditação) – (Jobim, Gimbel, Mendonça)
6. If You Never Come to Me – (Jobim, Gilbert, de Oliveira)
7. How Insensitive (Insensatez) – (Jobim, Gimbel, de Moraes)
8. I Concentrate on You – (Cole Porter) (από το “Great American Songbook”)
9. Baubles, Bangles and Beads – (Wright, Forrest, Borodine) (από το “Great American Songbook”)
10.Once I Loved (O Amor en Paz) – (Jobim, Gilbert, de Moraes)
Ο Jobim παίζει κιθάρα και πιάνο σε όλα τα τραγούδια, ενώ κάνει φωνητικά στα 1, 7, 8 και 9.
Η ετικέτα της εταιρίας είναι η Reprise (ανήκε κατά το 1/3 στον Sinatra), o δε δίσκος κυκλοφόρησε τέλη Μαρτίου του 1967 με το όνομα “Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim” (Reprise 1021).
![]() |
Εξώφυλλο πρώτης έκδοσης (1967) |
Λήψη δεύτερη: άλλα δέκα!
Είμαστε στα 1969. Έχουν προηγηθεί τέσσερα σόλο άλμπουμ του Sinatra, μεταξύ αυτών και το “My way” (1969). Η επιτυχία του πρώτου εγχειρήματος με τον Jobim (έφτασε στη θέση νο.19 στα charts τον πρώτο μήνα, ενώ έμεινε στην ίδια λίστα για 28 εβδομάδες) ζητούσε συνέχεια. Και έτσι, καλούνται εκ νέου οι συντελεστές για να ηχογραφήσουν νέο υλικό.
Ο μαέστρος Ogerman αντικαταστάθηκε από τον Eumir Deodato, έναν 26χρονο μουσικό που μεγάλωσε στο Ρίο. Η καταγωγή και η ιδιοσυγκρασία του μαέστρου ντύνουν τα τραγούδια με ένα στυλ που τονίζει λίγο περισσότερο τη σουίνγκ πλευρά τους. Ο Deodato βάζει τις δικές του πινελιές στην ενορχήστρωση: για κάθε οκτώ νότες στη σειρά, ένα χτύπημα στο χάϊ – χατ (δύο όμοια πιατίνια, τοποθετημένα ομόκεντρα το ένα με φορά προς τα κάτω και το άλλο προς τα πάνω, σε σταθερό σταντ, ώστε να εφάπτονται μέσω πεντάλ, όποτε το επιθυμεί ο ντράμερ). Στο ίδιο πνεύμα, η κιθάρα παίζει με τη σημείωση «καθαρά δάχτυλα», δίχως εξάρσεις. Το κόντρα μπάσο παίζει στα μέτρα ένα και τρία και σε μισό χρόνο.
![]() |
Δείγμα μουσικού οδηγού του "Girl from Ipanema" |
Το νέο υλικό ανήκει εξ’ ολοκλήρου στον Jobim. Οι μελωδίες είναι πιο απαιτητικές τώρα απ’ ότι οι προηγούμενες, με πολλές εναλλαγές στη μελωδική γραμμή και συνεχείς μετατονίσεις. Ο Sinatra μελετά τα τραγούδια με τον προσωπικό του πιανίστα Bill Miller. Οι περισσότερες μελωδίες γίνονται η δεύτερη φύση του. Κάποιες όμως όχι. Και ο Sinatra ζητά βοήθεια από τον παραγωγό του Sonny Burke, ο οποίος του προτείνει το εξής: να μετακινηθεί ο μαέστρος Deodato από το πόντιουμ σε ένα δεύτερο στούντιο, απομονωμένο ηχητικά από τον πρώτο χώρο. Από εκεί, ο μαέστρος θα λειτουργήσει ως μουσικός υποβολέας για τον Sinatra: θα παίζει τις νότες που θα τραγουδήσει ο Sinatra, με μια προπορεία ενός ή δυο χρόνων του μουσικού μέτρου. Ο ήχος του πιάνου θα φτάνει απευθείας στα αυτιά του Sinatra μέσω ακουστικών. Με αυτόν τον τρόπο, ο Sinatra θα ακούει από πριν τις νότες που θα τραγουδήσει.
Η ιδέα λειτουργεί και οι ηχογραφήσεις ξεκινούν το απόγευμα της 11ης Φλεβάρη του 1969 και ολοκληρώνονται στις 13 του αυτού μηνός. Ο Sinatra μπαίνει στο στούντιο στις 8 μ.μ και ηχογραφεί κάθε μέρα για τρείς ώρες. Τρείς νύχτες, σε σύνολο εννιά ώρες και το άλμπουμ είναι έτοιμο. Οι ακροάσεις είναι υπόθεση ρουτίνας – ο δίσκος οδεύει προς κυκλοφορία από την Warner-Reprise (1028).
Προκύπτει το ακόλουθο track list (και εδώ, οι τίτλοι των τραγουδιών και στα Πορτογαλικά):
1. The Song of the Sabia – (Jobim, Chico Buarque, Gimbel)
2. Water to Drink (Agua de Beber) – (Jobim, de Moraes , Gimbel)
3. Someone to Light Up My Life – (Jobim, de Moraes, Lees)
4. Triste – (Jobim)
5. This Happy Madness (Estrada Branca) – (Jobim, de Moraes, Lees)
6. One Note Samba (Samba de Uma Nota So) – (Jobim, Mendonça)
7. Don't Ever Go Away (Por Causa de Voce) – (Jobim, Gilbert, Delores Duran)
8. Wave – (Jobim)
9. Off key (Desafinado) – (Jobim, Hendricks, Mendonça)
10. Bonita – (Jobim, Gilbert, Lees)
Ο δίσκος ονομάστηκε “Sinatra – Jobim” και κυκλοφόρησε σε LP 33 στροφών, καθώς και σε 8κάναλη κασέτα. Οι 8κάναλες κόπιες, κατασκευασμένες στην Ιαπωνία, έφτασαν πρώτες στην δισκογραφική εταιρία. Ο Sinatra πήρε το δικό του αντίτυπο στο σπίτι του, προκειμένου να το ακούσει. Λίγη ώρα μετά, χτυπά το τηλέφωνο στη γραμματεία της Warner-Reprise. Είναι ο Sinatra: «σκοτώστε το άλμπουμ. Τώρα».
Το καταργημένο άλμπουμ
O Sinatra ζητά την ανάκληση όλων των αντιτύπων. Στα αυτιά του, τα τραγούδια “Bonita”, “Off Key (Desafinado)” και “The Song of the Sabia” δεν ακουγόταν σωστά, προφανώς λόγω προβλημάτων στην αποτύπωση του υλικού στο φορέα του ήχου. Υπήρχε όμως και ένα επιπρόσθετο πρόβλημα: στις κασέτες, το τραγούδι «Wave» χωριζόταν σε δύο μέρη: το τραγούδι «έπεφτε» πάνω στην αλλαγή πλευράς, με αποτέλεσμα ένα μέρος του να βρίσκεται στη μια πλευρά της κασέτας και το υπόλοιπο στην άλλη πλευρά.
Η εταιρία προσπάθησε να αποτρέψει την ανάκληση, απαντώντας πως ήδη είχε ξεκινήσει τη διανομή στα δισκοπωλεία, όμως ο Sinatra ήταν ανένδοτος. Έτσι, δόθηκε εντολή να επιστραφούν και να καταστραφούν 3500 κόπιες των 8κάναλων.
Παρόλα αυτά, λίγα αντίτυπα 8κάναλων κασετών πρόλαβαν να πουληθούν – για τους συλλέκτες, τα λίγα αυτά κομμάτια τιμώνται σήμερα σε τιμές που ξεπερνούν τα 4500$.
![]() |
Εξώφυλλο δεύτερης, καταργημένης έκδοσης (1969) |
Επτά από τα δέκα
Η ποιότητα της δουλειάς “Sinatra-Jobim” είναι παροιμιώδης. Ο Jobim δεν θέλει επ’ ουδενί να μείνουν αυτά τα ηχογραφήματα στο συρτάρι και γνωστοποιεί την επιθυμία του στην εταιρία, ζητώντας να εκδοθούν και τα δέκα τραγούδια. Ακολουθούν διαβουλεύσεις με τον Sinatra που αντιπροτείνει επτά, επικαλούμενος το μέτριο ηχητικό αποτέλεσμα των τριών προαναφερθέντων τραγουδιών. Όμως, το ενδεχόμενο αυτό γεννούσε ένα τεχνικό πρόβλημα: τα επτά τραγούδια ήταν, χρονικά, λίγα για ένα LP (χωρούσαν όλα στη μια πλευρά του δίσκου). Η άρνηση του Sinatra να εκδοθούν και τα δέκα τραγούδια οδηγούσε σε αδιέξοδο. Μπροστά στο διαφαινόμενο ναυάγιο της έκδοσης, οι ιθύνοντες της εταιρίας πρότειναν να μπουν τα επτά τραγούδια του Jobim στη μια πλευρά του δίσκου και στη δεύτερη πλευρά να εντάξουν παλιότερα singles του Sinatra – επίσης επτά στον αριθμό. Η πρόταση γίνεται δεκτή εκατέρωθεν και έτσι, με δεκατέσσερα τραγούδια στο σύνολο, κυκλοφορεί το 1971 ο δίσκος “Sinatra & Company”, που ανεβαίνει στη θέση νο.73 των charts και μένει εκεί για 15 εβδομάδες.
Η συνεργασία των δυο σταματά εδώ. Έκτοτε, ο καθένας ακολουθεί το δικό του δισκογραφικό μονοπάτι. Στο πέρασμα του καιρού, ο Jobim φεύγει από τη ζωή το 1994, ο δε Sinatra το 1998. Όλα μοιάζουν πια τακτοποιημένα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όλα, εκτός από εκείνα τα τρία τραγούδια, που παραμένουν κρυμμένα στα συρτάρια της Reprise...
![]() |
Εξώφυλλο τρίτης έκδοσης (1971) |
Η αποκατάσταση
Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, το Μάϊο του 2010, η Universal, με την άδεια της Frank Sinatra Enterprises, LLC αποκαθιστά ολόκληρο το track list της συνεργασίας, διανέμοντας και τα τρία απορριφθέντα τραγούδια. O δίσκος τιτλοφορείται “Francis Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim: The complete Reprise recordings” (2745955) και ουσιαστικά ολοκληρώνει τον κύκλο της δισκογραφικής συνύπαρξης των δυο καλλιτεχνών:
2. Dindi – 3:31
3. Change Partners – 2:43
4. Quiet Nights of Quiet Stars – 2:45
5. Meditation – 2:55
6. If You Never Come to Me – 2:11
7. How Insensitive – 3:18
8. I Concentrate on You – 2:39
9. Baubles, Bangles and Beads – 2:36
10. Once I Loved (O Amor em Paz) – 2:38
11. The Song of the Sabia (Sabiá) – 3:40
12. Water to Drink (Agua de Beber) – 2:37
13. Someone to Light Up My Life – 2:40
14. Triste – 2:42
15. This Happy Madness (Estrada Branca) – 2:57
16. One Note Samba (Samba de Uma Nota So) – 2:22
17. Don't Ever Go Away (Por Causa de Voce) – 2:30
18. Wave – 3:21
19. Desafinado – 3:09
20. Bonita – 3:40
![]() |
Εξώφυλλο-οπισθόφυλλο της πλήρους έκδοσης (2010) |
Είναι ευτύχημα που ο δίσκος αποκαταστάθηκε στο σύνολο του, ώστε σήμερα, με τους υψηλής ευκρίνειας ενισχυτές και τα εξελιγμένης τεχνολογίας cd players να μπορούμε να απολαμβάνουμε τα τραγούδια καθώς αναπτύσσονται σε όλες τις μουσικές τους συχνότητες και μας παρασέρνουν ελαφρά (και ασυναίσθητα) στον ρυθμό της bossa nova. Οι λάτρεις της ψηφιακής εποχής ίσως να επιμένουν, χάριν φορητότητος, στην συμπίεση του ήχου, όμως μπροστά σε τέτοια ακούσματα αναζητείται η πληρότητα του ασυμπίεστου ήχου που δίνει ζωτικό χώρο σε λεπτομέρειες όπως οι πνοές των πνευστών, η παραμικρή ανάσα του τραγουδιστή, το κάθε άγγιγμα της χορδής, να αναπνεύσουν.
Ένας δίσκος – επιτομή του ήχου, της ερμηνείας, της μελωδικότητας, του ρυθμού, του ερωτισμού. Και άλλη μια βαθιά υπόκλιση, για ακόμη μια φορά, στο μεγαλείο της μουσικής.
Υ.γ.: στο βίντεο, o Jobim παίζει και τραγουδά μαζί με τον Sinatra, καλεσμένος στο τηλεοπτικό σόου του τελευταίου “A man and his music”, στις 13/11/1967.
(Δημιουργία βίντεο: Π. Πετράκης): Frank Albert Sinatra & Antonio Carlos Jobim
Πρώτη δημοσίευση στις 22/5/2018: Όταν ο Frank Sinatra συνάντησε τον Carlos Jobim
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου